Pazar günü nasıl da keyifli başlamıştı, güzel bir kahvaltının ardından, ailece spora gitmiştik, baba- kız havuza girmişti, bende koşu bandının üstünde biraz ter atmıştım... öğleden sonra Duygu'lar geliyoruz diye aradı, saat 6 sularında durdukyere Zeynoş'un ateşi fırladı, hemen arkasından da burnu akmaya başladı... Koruyamadık kuzuyu yine :(((
Duygu'ları yolcu ettik, Zeyno hemen bayıldı (ateş düşürünücün etkisi ile) , sabaha kadar sürekli uyanarak uyudu, tabi biz sürekli tetikte :(
Sabah 5 sularında ateş 38.3 olunca korktuk, verdik ibufen'i, aldık yanımıza yatırdık... İlacı içirirken uyandı, biraz mızlandı, sonra uyumaya devam etti, sonra birden bire kalktı ve ağzında çıkan ilk söz:
"Baba, Sezen Aksu şimdi şinanay söyleyemez, çünkü uyuyor.... "
Ve sonra yatıp, uyumaya devam etti :)))
Bu uykusuz halimizle bile gün boyu hatırlayıp güldük :)))
ay çok şeker ya. yerim ben onu. bizde eşimle kızımın yaptığı hareketleri hatırlayıp hatırlayıp gülüyoruz:) evde bi çocuk varken gülme hiç eksik olmaz bence :))
YanıtlaSil