Edişko, bizim arkadaş çevremizin ve ailesinin ilk çocuğu olarak, göz bebeğimiz, canımız, kanımız. Doğduğu günden beri, onu kendim kızım kadar seviyorum. Ama şimdi Edişko, Zeyno'nun doğması ile gerçekten üzerine kuma gelmiş gibi hissediyor. Bunu o küçük ve tatlı haliyle o kadar belli ediyor ki. Zavallı Ece-Mehmet-Hülya teyze, Edişko'nun ilgisi başka yerlerdeyken ancak sevebiliyor Zeyno'yu. Mesela inatla, Zeynep yada Zeyno demiyor, onun adı Bebek :)
Akşam saat 6:30'da oturduğumuz masadan, gece saat 3:30 sularında kalkarak yeni bir rekora imza attığımız gecemiz, Zeyno'nun ilk defa sabah 8'e kadar uyumamız için bize izin vermesi, Edişko'nun sabah 9'da bebek-bebek diye kapımızı vurması ve odaya ağzından emzik ile gelip, Zeyno'nun yanına yatması, tencere-tavası ile Zeyno'ya yemek hazırlaması gerçekten çok ama çok güzeldi.
Sevgili Baba'lar sizi çok seviyoruz, çocuklarımızın da bizim gibi kardeş gibi birlik içinde büyümesi dileğiyle,,,
Zeyno yatarsa, ben de yatarım :))
üffff fotoğraf çektirmek istemiyorummmmmm,,,
süt annelerim ne güzel şeyler hazırlamışsınız, bunların hepsini ben mi yiyeceğimmmmmm :))
annecim-babacım siz de en az benim kadar tatlısınız :)
hep beraber aynı anda kameralara bir türlü gülümseyemedik :)
çekirdek kadro bir arada :)
herşeyi mideye indirmeden önce mükellef soframız :)
Zeyno kafayı bulmadan az önce :)
çok tatlısınız hepinizde...zeyno'yu özlüyoruz bizzzzzzzzzz....
YanıtlaSil