Zeyno ve Can

Zeyno ve Can

8 Şubat 2017 Çarşamba

Evim evim güzel evim, huzurum benim...

Insan kendi sansini kendisi mi yaratir bilmem... ama ya Allah hep yanimda, yada iyi sanslar yaratiyorum sanirim kendime....

Ankara`dan cikip Istanbul`a gelin olarak geldigimde aylarca aradiktan sonra gonlumuze gore evimizi bulmustuk... Aslinda cok beklentim yoktu, ben sadece onunde baska bir apartman olmasin, bir de guvenligi olsun istedim. Ilker o zaman bana delirmisim gibi bakiyordu, Cansucum burasi Istanbul, mumkun degil oyle bir yer bulamayiz merkezde diyordu... Oyak sitesinde, askeriyenin donum donum yesil ormanina bakarak 6 yil gecirdim...perdelerim hic kapanmadi...

Can dogdu, evimize sigmaz olduk, baska bir yer aradik... ben de yine ayni beklenti... Ilker`de yine ayni cekimserlik... Sariyer`de Acarlar sitesinde, sitenin tek kiralik dairesi bize kalmisti... Hem de on taraftan sitenin havuzuna, arka taraftan alabildigine Kilyos ormanlarina bakiyordu... benim perdeler yine kapanmadi... 

Sonra Hong Kong`a geldik... onum arkam sagim solum gokdelen... oyle ki yuksek yuksek binalardan neredeyse gokyuzu gorulmuyor bazi yerlerde... ben de yine ayni beklenti... Ilker`de yok artik Cansu, nereden bulacaksin Hong Kong`a onu acik ev cumleleri... 

Manzara salonumdan... Evin diger odalari da buraya bakiyor... Fena degil, oyle degil mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder