Her gününüz ayrı hikaye...
Can yarın tam 4 aylık oluyor...
Sürekli bir bakıcı sorunsalımız var, inşallah bu sefer tutturduk, şu iş bir kesinleşsin ayrı bir postta yazacağım onu, ama şunu anladım, iyi bakıcı insanın hayat kalitesini kesinlikle artıran birşeymiş, bakıcısız hayat çekilecek gibi değildi :(
Zeynonun okulu çok iyi gidiyor, hergün harika şeyler yapıyorlar, eski okulu da çok güzeldi ama tek dert fotoğraf paylaşmazlardı, şimdiki okul tüm günü facebookta yayınlıyor nedereyse, bende Zeynoyu okuldan almaya giderken fotolara bakıp o gün neler yaptıklarına bakıyorum, arabaya binince cevabı iyi yada kötü diye kestirip atabileceği okul nasıldı sorusu yerine, aaaa bugün okulda kare şeklinden küp mü yaptınız, sen fareyi boyarken Esma'nın mı yanına oturdun diye sorular soruyorum, o da başlıyor gününü detaylıca anlatmaya :))
Can oğlumda epey bir aktif olmaya başladı, resmen kahkahalarla gülmeyi öğrendi, çok eğleniyoruz evde, ama ilgilenmeyince en fazla 10. Dakikada çığlığı basıyor, yüzyüze bakınca zevkten dört köşe :)) uyku eğitimine başlıyorum yavaş yavaş, sallamak yok! Yatağında kendi başına uyumasını sağlıyorum, en azından sağlamaya çalışıyorum. Gün boyu gayet iyi bir rutin yakaladık ama akşamları biraz zor uyuyor, yatağına koyduğumuz anda çığlık kıyamet, mecburen koluma yatırıyorum, yine sallamıyorum, göğsüme bastırıp sakinleştiriyorum, gözleri kapanmaya yakın koyuyorum yatağına, uykuya yatakta geçmesini sağlıyorum... Bakalım şimdilik iyi gibiyiz... Buarada bir de şunu keşfettim gece saat 11-12 arası süt verdiğimde en geç 3 civarında yeniden uyanıyor ama o saatte mama verirsek saat 4'ten önce uyanmıyor, demek ki neymiş mama benim sütümden daha yağlı ve daha tokmuş :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder