Alt kaçırmaca

Zeyno ve bez hikayesini yazmayı unuttum... aslında nasıl da zorlu bir masaldı bu... Tam 2 yaşında benim kızım hazır artık deyip başladım tuvalet eğitimine... adaptör aldım, müzikli oturak aldım, bir tablo aldım çişini kakasını söyledikçe yıldızlar yapıştırdım, hiç biri ama hiçbiri işe yaramadı... baktım ki iş inada binmeye başlıyor, 3-4 ay sonra vazgeçtim uğraşmaktan... okulumuzdaki pedagog'da Zeynep hazır olunca söyleyecek merak etmeyin dedi... 

hatta bir ara, onu sık sık tuvalete götürüyordum, tuvalete oturtunca yapıyordu, ama sonra resmen yalvarıyordu bezini bağlamam için, çoğu zaman bezi kupkuru oluyordu ama yine de bezlenmek istiyordu.

Bu yaz Haziran ayının sonunda, Yalova'ya yazlığa gittiğimiz ilk gün bezi çıkardım, külodu giydirdim ve Zeynep burası yazlık evimiz, bak bu evde denize gireceğiz, bez bağlayan çocuklar denizde kendileri yüzemezler, artık sana bez yok dedim. Tamam dedi. Ve o oldu. Bezi çıkardık ve Zeynep tüm yazlık dönemi boyunca, en fazla 2-3 kez oyuna dalıp altına kaçırmıştır.  demek gerçekten her çocuğun bir bez bırakma zamanı varmış ve çocuk bunu kendi tayin ediyormuş. Dolayısıyla bu konuda Can'ı kesinlikle zorlamamaya karar verdim. 

Tüm yaz dönemi boyunca altına 2-3 kez çiş kaçıran Zeyno, yeni eve taşınınca ve yeni okula başlayınca bir haller oldu. Taşındığımız ilk hafta 4 kez altına kaçırdı. okula başladığı ilk hafta da her okuldan almaya gittiğimde üzerindeki kıyafet değişmiş oluyordu, öğretmeni oyun oynarken dalıp altına kaçırdığını söylüyordu. ben evde yine sürekli çişin var mı diye sormaya başladım, ama bu soru Zeyno'yu çok sıkıyor, o yüzden her seferinde çişim yok diyordu, sonuç olarak bunu bir oyuna döndürdüm, ve her tuvalete gittiğimde onuda götürmeye başladım, gel benimle otur diyorum, tuvalete girince birden aklına kendi çişi geliyor :) Okulda da öğretmenleri hangi arkadaşı tuvalete gitmek istese, Zeyno'yada soruyorlarmış, sende gitmek ister misin diye, onun da aklına çişi geliyormuş ve gidiyormuş. İnşallah bu alt kaçırmaca sendromunu çok sürmeden atlatırız.